دوشنبه 23 آبان 1390
بهداد سلیمیِ وزنهبردار
این همولایتی ما –بهداد سلیمی- که رکورد رضازاده را شکست و خدا کیلو وزنه را بالای سرش برد و افتخار ملی شد٬ دمش گرم. کارش درست. نفسش حق. ولی خدا وکیلی باز اشتباه گذشتهمان را تکرار نکنیم که او را از آنچه هست بالا و بالاتر ببریم و ازش قهرمان تاریخی بسازیم و تختی دوم بنامیمش که اگر فردایی پسفردایی عشقش کشید برود تبلیغ فلان بنگاه معاملات ملکی را در دبی یا نمیدانم کجا بکند که ملت تشویق شوند پول مملکت را ببرند جای دیگر خرج کنند٬ بخورد توی پوزمان و کنف شویم. کت و شلوار نپوشانیمش و میز و عنوان ریاست فدراسیون فلان و بهمان را بهش ندهیم که اگر دو روز بعد گندش درآمد که آقای قهرمان ملی کارانه و پاداش میلیونی برای خودش و رفقایش رد کرده است٬ ندانیم چطور باید قضیه را جمع و جور کنیم.
آدمها را در همان قد و قوارهی واقعیشان ببینیم. در همان جایگاه حقیقیای که دارند. بپذیریم آدمی که هزار کیلو را بالا سرش میبرد و همهمان را خوشحال میکند٬ وقتی پای فهم و درک و تحلیل اجتماعی و سیاسی و منافع مالی و شخصیاش به میان میآید٬ لزوما همان قهرمان ملیای نیست که ما میشناسیم. میشود یکی مانند خودمان٬ پایینتر یا بالاتر شاید. که اگر غیر از این میبود٬ همهی ورزشکاران باید میشدند تختی٬ که نشدند.
جای درست هر آدمی را بشناسیم و به خودش هم بشناسانیم. اگر قهرمان وزنهبرداری است٬ امکانات لازم را برایش فراهم کنیم که بهتر تمرین کند و افتخارات بیشتری برایمان بیاورد. وقتی هم سنش بالا رفت٬ با عزت و احترام بازنشستش کنیم و بگذاریم جوانترها از تجربهاش استفاده کنند. وگرنه نشاندن قهرمان وزنهبرداری در مقام تصمیمگیریهای مدیریتی و استفاده ازش در تبلیغات ریاستجمهوری و این کارها نتیجهاش همین میشود که یکجایی بالاخره گندش دربیاید.
در واقع تقصیر آنها نیست. ما هستیم که در مسیری قرارشان میدهیم که یک روزی گندش را دربیاورند.
نظرات بازدید کنندگان
دیدگاه شما
من طرفدار این ورزشکارها نیستم رضازاده هم از چشم مردم به اندازه کافی افتاده ولی شعار نده ، می گیم یکی از این مدیریت ها رو برای شما میهن پرست واقعی نگه دارند.
سلام،
ایول!
کلا عالی بود. مختصر و مفید. یهو بالا نبریم و یهو با کله از عرش به فرش نکشونیم.