یادش به خیر مزاحمت‌های تلفنی‌مان.

گروه سنی ب (سالهای آغازین دبستان)؛ زنگ می‌زدیم به شماره‌های ناشناس تصادفی و می‌گفتیم: ببخشید٬ منزل آقای اصغری؟

گروه سنی ج (کلاس چهارم و پنجم)؛ بی هیچ دلیلی زنگ می‌زدیم به شماره‌های گویا (ساعت گویا٬ اطلاعات راه٬ اطلاعات دارو و …) و به پیام‌هایشان گوش می‌دادیم. نوع دیگرش این‌که زنگ می‌زدیم به شماره‌هایی که پیام‌گیر داشتند و پیام‌های پرت و پلا می‌گذاشتیم.

گروه سنی د (مقطع راهنمایی)؛ زنگ می‌زدیم به سفارت کشورهای خارجی در تهران و به کسی که گوشی را برمی‌داشت٬ می‌گفتیم: “Hello. How are you?”

گروه سنی ه (سال‌های دبیرستان)؛ قطع می‌کردیم. چون پدرش گوشی را برداشته بود.