بخارات معده و نقش ما در بازنشر آن‌ها
پیشنهادم این است که یک موج و مشی‌ای راه بیندازیم که هر چیزی را که در فیس‌بوک و تلگرام و هر جای دیگر به دستمان می‌رسد، جز با منبع مشخص و دقیق قبول نکنیم و انتشار هم ندهیم. اصلا باید کلمه «منبعش کو؟» ورد کلاممان شود و هر پستی که می‌بینیم، اگر نشان مشخصی ندارد، این سوال را بپرسیم. البته هیچ ایرادی هم ندارد که مطلبی از خود فرد باشد و نظر خودش را نوشته باشد. خیلی هم خوب است. اما حتی در همین حد هم باید شناسنامه‌ای داشته باشد که چه کسی آن را نوشته است. حتما هم نباید آدم شناخته‌شده و صاحب‌نامی باشد. ای بسا حرف‌های حسابی که آدم‌های معمولی و کمتر شناخته شده می‌زنند. ولی معروف یا گمنام، صاحب نوشته باید مشخص باشد. باید بدانیم که حرف از جای حسابی برخاسته است، یا صرفا تراوشات بخار معده آدم بی‌کار و بی جربزه‌ای است که شعر خودش را جای شعر مولانا و شاملو جا می‌زند یا درک محدود خودش از عالم هستی را به عنوان یک نظریه علمی مطرح می‌کند. گفتم، حتی همین‌ها هم ایرادی ندارد و ممکن است چیزهای خوبی ازش دربیاید. اما باید منبع و صاحبش مشخص باشد. اینطوری شاید دیگر جایی برای مزخرفاتی نظیر اینکه عقاب در چهل سالگی می‌رود و ناخن‌هایش را می‌کند و ۱۵۰ روز درد می‌کشد، یا روایت‌های نادرستی نظیر شعر هفتاد من مولوی و نقل‌های دوزاری منسوب به کوروش کبیر و دکتر حسابی و این‌ها باقی نماند. اخیرا هم که دیدید، پای نیچه و هگل و این‌ها را هم کشیده‌اند وسط و به آن‌ها هم منسوب میکنند.
متوجهم که چنین رویکردی ممکن است دردسرهای دیگری داشته باشد و ما را از آن طرف بام بیندازد و مثلا به جایی برسیم که حتی برای دل‌نوشته‌ها هم دنبال منبع و نویسنده بگردیم. این را هم متوجهم که گاه مطلبی به واقع صحیح و موثق است، ولی یافتن منبع معتبری برای نقلش ساده نیست. ولی ایرادی ندارد و به نظرم بد نیست که مدتی هم آن طرف بام را بیازماییم، شاید آخرش به تعادلی برسیم. خاصه اینکه واقعا دیگر اشباع شده‌ایم از مزخرف‌گویی و مزخرف‌شنوی. بنابراین ساده‌ترین راه این است که هیچ چیزی را بدون نام نویسنده و منبع اولیه‌ای که متن را منتشر کرده است، نپذیریم و بازنشر ندهیم و از آن طرف هم تا مطلبی به دستمان می‌رسد که نام و نشانی ندارد، اولین سوالمان این باشد که منبعش کجاست و از کجا و از جانب چه کسی نقل شده است.
همین الان که دارم این را می‌نویسم، پیامی در تلگرام برایم آمده است که دکتر رنجبر، رییس بیمارستان نمازی شیراز گفته به هیچ وجه فلان آب معدنی را نخورید که نمی‌دانم زهر می‌شود در دلتان. من از این‌جا شروع می‌کنم و برای دوستم می‌نویسم: منبعش کجاست؟ آیا در وب‌سایت بیمارستان نمازی شیراز اعلام شده است؟ اگر خودتان از منبعش مطمئن نیستید، لطفا بازنشرش ندهید.
من اینطوری شروع کردم. شما هم، قربان دستتان، از یک جایی شروع کنید.
اینکه میگن دنیاى مجازى،واقعا حرف درست و بجایى هست:
١-تو این دنیاى مجازى اکثرا فقط دوست دارند مطالب را منتشر کنند ،هر چه بیشتر بهتر مثل اینکه تازگیا کمیت مهمتر از کیفیت شده.
٢-بعضى آدمها وقت صرف نمیکنند تا آخرمطلب رو بخونند چه برسه ببینند که منبع موثق داره یا نداره.
٣-وقتى هم که تا آخرمطالب رو مى خوننداگر منبعى هم داشته باشه فقط به اسم نویسندش نگاه مى کنند، هر چه آدم شناخته شده ترى باشه بهتر،هر زمانى هم یه سرى از این اسم ها رو بورس هستند و مد میشن.
۴-این موردى رو که مى خوام بگم براى من همیشه خیلى مهم وسوال برانگیزه،دوست دارم بدونم اینقدر پیام هاى آموزنده،روانشناسى،فلسفى و…… که میفرسند آیاواقعا به مطالبى که واقعا ارزش فکر کردن دارندفکر میکنند و یا فقط مثل یه دستگاه عادت دارند اونها رو براى بقیه بفرسند.
۵-و از همه بدتر اینکه یه روز صبح طرف بلند میشه میبینه که به رحمت خدا رفته وهمه خبر دار هستند به جز خود متوفى، افرادى که مسبب این برنامه ها هستند یک لحظه فکر نمیکنند که این بنده هاى خدا کلى فامیل و دوست و آشنا دارند،به خدا این کارها دور از انسانیت هست.
.
.
.
منم با نظر شما کاملا موافقم باید اول از خودمون شروع کنیم وانقدر ساده از کنار مسائل رد نشیم.
عالی بود مثل همیشه. ما هم بلافاصله بعد از خوندن این پست با انتشارش تو گروههای مختلف شبکه های مجازی جهت افزایش آگاهی خلق شروع کردیم. به امید رهایی از این بخارات معده البته به مرووووور زمان…
بسیار هم عالی. من به همین موضوع, داشتم از این زاویه نگاه میکردم که ما در مقابل هر لایکی که میزنیم و هر پستی که اشتراک میگذاریم مسوولیم. من شخصا نگاهم خیلی به رفرنس نبود. اما نگاهم به این بود که با خودم عهد ببندم فقط مطالبیو لایک کنم که واقعا دوست دارم و فقط مطالبیو شیر کنم که واقعا بهشون اعتقاد دارم. حتی اگه جمله زیبای اخلاقی دیدم ولی میدونم بهش عمل نمیکنم, صرفا من باب موعظه دیگران, تسهیمش نکنم..
خیلی درست ومنطقی وکاربردی.
مرسی به خاطر مطالبتون
خیلی هم عالی…
مثل همیشه خوب و منطقی.
بسیار عالی.