جمعه 26 آبان 1391
ترانههای ماندگار در شبکهی من و تو
من قبلا هم چندین بار مشابه این حرف را در یادداشتهای دیگر گفتم و واقعا شاید تکرار چندبارهشان لطفی نداشته باشد. ولی الان که آخرین قسمت از این برنامهی “ترانههای ماندگار ایران” شبکهی من و تو را دیدم٬ حیفم آمد برای چندمین بار نگویمش.
این که ما٬ نسل ما٬ چقدر به آن خوانندههایی که همان ۳۰-۳۵ سال پیش٬ از کشور خارج شدند و با هر مشقتی که بود چراغ موسیقی پاپ ایران را٬ در گوشهی دیگری از این کرهی خاکی زندگی نگه داشتند مدیونیم. منظورم دقیقا همان هستهی اولیه است و نه کسانی که بعدا به این گروه اضافه شدند. بگویم شهرام شبپره٬ ابی٬ داریوش٬ ستار٬ هایده٬ مهستی٬ شهره٬ مارتیک٬ ویگن٬ عارف و امثال اینها که شاید حالا ذهنم یاری نکند از همهشان نام ببرم. ولی این هستهی اولیه تعدادشان نباید آنقدر زیاد باشد به نظرم. اندی و معین و آصف و داود بهبودی و اینها بعدتر آمدند که البته جای خودشان را دارند و بسیار هم عزیز هستند و من هم پیشتر مراتب ارادت خودم را به ایشان و به خصوص حضرت اندی به طور مبسوط بیان کردم. اما صحبت الانم این است که اگر آن آدمهای اول نمیرفتند و شعله را زنده نگاه نمیداشتند٬ چقدر کودکی ما در آن سالها میتوانست -بدون آنها- چیزی کم داشته باشد و بی فروغ باشد.
شاید حتی خود این آدمها هم اهمیت و بزرگی کاری را که آن زمان برای نسل ما کردند نمیدانستند یا هنوز هم ندانند. اما واقعیت این است که در زمانهی سرشار از تنگنظریها و بسته بودنها و محدودیتهایی که ما زیستیم٬ بودن این آدمها دقیقا مثال همان کرم شبتاب بود در داستان الدوز و عروسک سخنگو٬ آنجا که میگفت هر نوری هر چقدر هم ناچیز باشد٬ بالاخره روشناییست. با این آدمها بود که ما در آن روزگار غمبار زندگی کردیم٬ اما شاد بودن و شادی کردن را از یاد نبردیم و جان به در بردیم.
دو نکته دربارهی خود این برنامه:
اول اینکه کاش اصلا پای موسیقی سنتی را به نظرسنجی و رتبهبندیشان باز نمیکردند؛ یا حالا که باز کردند٬ جوری مدیریتش میکردند که شان و تفاوتهای این دو موسیقی از یکدیگر مشخص و البته حفظ شود. آخر یعنی چه که لابهلای آهنگهای ابی و نمیدانم شادمهر عقیلی و اینها یکهو یک مرغ سحری هم از آقای شجریان پخش میکردند یا اسم مرحوم بنان را میآوردند و بعد الهه ناز خواندن معین را –که در جای خود فاجعهای است- پخش میکردند.
بعد هم این که این جوجههایی که میآمدند و روی آهنگها نظر میدادند٬ در بسیاری موارد اصلا در قد و قوارهی این افاضات نبودند. بالاخره آهنگهای مختلف شانهای مختلفی دارند و جایی که امثال زولاند و سرفراز و خویی و شماعیزاده و منفردزاده و اینها هستند که از آهنگی که مثلا خودشان ۴۰-۵۰ سال پیش ساخته یا خوانده یا تنظیم کردهاند صحبت کنند٬ اساسا دیگر جایی برای جوگیر شدن و اظهار فضل سامی بیگی و نمیدانم رها اعتمادی و این جماعت باقی نمیماند. همین اعتمادی بود به نظرم که یک جایی شدت جوگیریش که بالا گرفت٬ خاطرهای از مرحوم محمد نوری نقل کرد که از او برای خواندن آهنگ بعدیاش نظر میخواست. اینجا همان موقعیتیست که بابلیها وقتی در آن قرار میگیرند و کسی قمپز زیادی در میکند٬ میگویند: خا٬ خیله خب!
پ.ن. این پستهای قبلی گاهک را مرتبط با همین یادداشت یافتم. گفتم شاید بخواهید بخوانیدشان:
نظرات بازدید کنندگان
دیدگاه شما
اندی و شهرام شب پره رو که گفتی راضی ام ازت
پس چی؟! شک داشتی در ارادت من به اینها؟! 🙂
موافقم. به خصوص با نکته آخر درباره رها اعتمادی و امیر تتلو. مرسی
امیر تتلو نبود. اشتباه نوشته بودم. سامی بیگی بود انگار. هر چند فرق چندانی هم ندارند با هم! 🙂
همین الانه دیدمش
اوردن دو آهنگ شجریان و بنان واقعا نابجا بود.البته می تونه به این علت باشه که نظرسنجی در فیس بوک انجام شده بوده و هرکسی می تونسته آهنگی رو به لیست اضافه کنه ولی افاضه فضل دو برنده سابق آکادمی گوگوش واقعا اشکالی که اصلا نمی شه نادیده گرفتش!! آخه رو چه حسابی می شه خیلی راحت در مورد بهترین ترانه سراها و آهنگ سازها و حتی خواننده ها نظر داد!!تنها براساس علایق شخصی و خاطرات!! من دوسش ندارم!!!! خوب نداشته باش!!!
بودن آهنگ های استاد شجریان و بنان اگرچه نابجا بوده ولی می تونه به این علت باشه که نظرسنجی در فیس بوک صورت گرفته و هرکسی می تونسته آهنگ موردعلاقه خودش رو به لیست اضافه کنه ولی افاضه فضل برندگان سال های قبل آکادمی ایرادی که اصلا نمی شه نادیده اش گرفت. آخه چطور یه نفر که بالاترین افتخارش برنده شدن در یک مسابقه است که همه افراد به راحتی نمی تونند در اون شرکت کنند و هنوز آهنگی نداشته که ۱۰۰ نفر اون رو لایک کنند می تونه در مورد بهترین ترانه سراها، آهنگ سازها و حتی خواننده ها نظر بده. فقط هم بر اساس تجربیات شخصی و خاطرات سفر و شب یلدا و شمال!!! من دوست ندارم!! خوب نداشته باش!!
یه چیزی!! امیر تتلو رو ما ندیدم!! کجا بود که شما دیدید؟؟!!!
نه تنها خا خیله خب بلکه عمه جا هم برسه 🙂
به نظر من برنامه خوبی شد
چه حوصله داری تو. درباره سوسن خانم هم یادداشت نوشتی.
اونوقت شما خودت کجای موسیقی ایران هستی که به مثلا رها اعتمادی گیر دادی؟
چقدر دوست دارین درهرزمینه ای اظهار فضل کنین … اگه از شما دعوت می شد برنامه خوبی بود
تو خودت کی هستی که نظر بدی؟!!!!!!!!!!!!!
الهه ناز معین اصلا فاجعه نبوده. نظر شخصی شما اصلا اهمیتی نداره. اگه اونایی که نظر میدادن جوجه بودن، شما هم دست کمی از اونا ندارید ای ادم ناشناخته حسود