حالا داستان ماست که لابه‌لای این‌همه خبرهای بد که دم به دم از راه می‌رسد٬ از سقوط هواپیمای تهران-ارومیه و آلودگی هوای تهران گرفته تا ترافیک خیابان‌ها و تعطیلی و کسادی کتاب‌فروشی‌ها و هزار جور درد و مرض دیگر٬ این اپرای عروسکی مولوی مانند معجزه‌ای از راه رسید و برای دقایقی فکر و جانم را از هر از چه بدی و سیاهی دور کرد.

یک کلام٬ بی‌نظیر است. همه‌چیزش عالی است. هم کارگردانی٬ هم طراحی عروسک‌ها و گرداندن‌شان٬ و هم موسیقی و آوازهایش. همایون شجریان به جای شمس می‌خواند و محمد معتمدی به جای مولانا و نه فقط این دو٬ که همه‌ی خوانندگان اپرا گل می‌کارند. از آن کارهاست که پایم که به ایران برسد٬ در اولین فرصت می‌روم دی‌وی‌دی‌اش را می‌خرم تا دیدن اینترنتی‌اش را حلال کرده باشم.

تکه‌ای از اولین دیدار شمس و مولانا را این‌جا می‌گذارم که اگر دیدید و خوشتان آمد٬ شما هم از خریدش دریغ نکنید.

هر زمان نو می‌شود دنیا و ما / بی‌خبر از نو شدن اندر بقا

پس تو را هر لحظه مرگ و رجعتی‌ست / مصطفی فرمود دنیا ساعتی‌ست

آزمودم مرگ من در زندگی‌ست / چون رهی زین زندگی پایندگی‌ست